• Home
  • Inhoud
  • Verplichte zorg
  • Snelkaarten overzicht
  • Wvggz Test
  • Leermiddelen overzicht
  • Steviger door deze wet
  • Geneesheer-directeuren
  • Inhoud
  • Inhoud

Zo lever je verplichte zorg

Onze nieuwe werkwijze binnen de Wet verplichte ggz (Wvggz)

Leer de Wvggz kennen!

Ga naar de snelkaarten
Test je kennis
Leer ‘t op je eigen manier
De Wvggz volgt wat in de maatschappij al lang gebeurt

Inhoud

Inleiding

Verplichte zorg in de Wvggz. Wat komt er op ons af?

Leer de Wvggz kennen!

Ga naar de snelkaarten
Test je kennis
Leer ‘t op je eigen manier

Lees over de Wvggz

3x steviger door deze wet
De Wvggz volgt wat in de maatschappij al lang gebeurt
Ministerie van VWS over de wet

Verplichte zorg in de Wvggz. Wat komt er op ons af?

Iedereen heeft het recht om in vrijheid te beslissen over zijn leven. Ook waar het gaat om gezondheid. Maar wat als iemand daartoe niet volledig in staat is? Hoe kan je verplichte zorg bieden? Waar begint die zorg en waar eindigt het? En wie kan wat beslissen voor verplichte zorg? Het verandert allemaal vanaf 1 januari 2020.

Vanaf 1 januari 2020 verandert de manier waarop wij verplichte zorg leveren, door de nieuwe Wet verplichte ggz (Wvggz). Veranderingen in de werkwijze zijn bedoeld om de patiënt meer centraal te stellen in de zorg. We verlenen verplichte zorg zowel poliklinisch als ambulant.

De Wvggz en de Wet zorg en dwang (Wzd) vervangen de huidige Wet Bopz en bieden mogelijkheden om patiënten onder dwang zorg aan te bieden, te behandelen of op te nemen.

De Wvggz is bedoeld voor de algemene psychiatrie waarbij niet langer de opname maar de zorg voor de patiënt centraal staat. Verplichte zorg is dus ook poliklinisch en ambulant mogelijk. De Wzd is voor mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening als hoofddiagnose.

Schermafbeelding 2019-10-24 om 15.38.23
Schermafbeelding 2019-10-24 om 15.36.52

Hoe zit de Wvggz in elkaar?

De kern van de Wvggz is dat verplichte zorg alleen als laatste redmiddel kan worden ingezet. Eerst moeten alle mogelijkheden voor vrijwillige alternatieven worden onderzocht, voordat je onder dwang zorg kan verlenen; in de Wvggz wordt dat verplichte zorg genoemd. Die verplichte zorg moet doelmatig, veilig en op maat zijn en de zorg moet in verhouding staan tot het te bereiken doel: het wegnemen van het (aanzienlijk risico op) gevaar voor zichzelf en/of de omgeving (in de Wvggz wordt dit ‘ernstig nadeel’ genoemd). Om dit risico weg te nemen, kan de rechter een zorgmachtiging afgeven met een keuze uit verschillende vormen van verplichte zorg. Denk aan klinische of ambulante behandeling, verzorging of begeleiding. Anders dan onder de Wet Bopz, spreekt de rechter zich vóóraf uit over de vormen van verplichte zorg. In spoedeisende situaties (als niet kan worden gewacht op een zorgmachtiging) kan er beroep worden gedaan op een crisismaatregel. Die wordt door de burgemeester afgegeven.

Waarom verlenen we ‘verplichte zorg’?

De Wvggz is bedoeld om in te kunnen grijpen bij patiënten die voor zichzelf of een ander ernstig nadeel kunnen veroorzaken door hun psychische stoornis, maar waarbij de patiënt of zijn vertegenwoordiger niet instemt met de zorg. Er kan dan verplichte zorg worden verleend om:

  • Een crisissituatie het hoofd te bieden.
  • Ernstig nadeel af te wenden.
  • De geestelijke gezondheid van de patiënt te stabiliseren of zó te herstellen dat de patiënt zoveel mogelijk zijn/haar autonomie herwint.

 

Iedereen heeft het recht om in vrijheid te beslissen over zijn leven. Ook als het gaat om gezondheid. Dit recht op persoonlijke autonomie betekent dat een patiënt zelf bepaalt welke zorg bij hem past. Hierbij moet de patiënt zo goed mogelijk worden ondersteund. Dat kan bijvoorbeeld door informatie te geven, mogelijkheden te bespreken en risico´s te benoemen als de patiënt een bepaalde beslissing neemt. In de Wvggz zijn dit de belangrijkste uitgangspunten om goede zorg te verlenen aan de patiënt. Goede verplichte zorg houdt in dat je ook tijdens de zorgverlening steeds nagaat of de patiënt wil instemmen met de noodzakelijke zorg. Als de patiënt dat niet wil, dan respecteren we die keuze. Tenzij de patiënt de gevolgen van zijn weigering niet kan overzien of als ingrijpen medisch noodzakelijk is om acuut gevaar voor de patiënt of zijn omgeving te voorkomen.

Schermafbeelding 2019-10-24 om 15.51.40

Snelkaarten

Voorbereiding

Wegens ernstig nadeel door de psychische stoornis is er behoefte om patiënt verplichte zorg op te leggen. Dit gaat via de Zorgmachtiging (ZM) in het reguliere proces.

1 Zorgverantwoordelijke tijdens voorbereidingsproces ZM
2 Eigen Plan van Aanpak door de patiënt
3 Zorgkaart door de patiënt
4 Zorgplan door de zorgverantwoordelijke
5 Medische verklaring zorgmachtiging (ZM) door de onafhankelijk psychiater

Betrokkene/patiënt heeft direct zorg nodig (crisissituatie). Dit gaat via de crisismaatregel
(CM) in het crisisproces.

6 Tijdelijk verplichte zorg starten voorafgaand aan een crisismaatregel (CM)
7 Het aanvraagproces crisismaatregel (CM)

Zorgverlening

De patiënt krijgt zorg (zorgverlening). Er is door de burgemeester een crisismaatregel (CM) afgegeven of door de rechter een zorgmachtiging (ZM). Nu is er een legitimatie om onder dwang zorg te verlenen.

8 Medische verklaring crisismaatregel (CM) door de onafhankelijk psychiater
9 Besluit start verplichte zorg door de zorgverantwoordelijke
10 Tijdelijk onvoorziene zorg verlenen- door de zorgverantwoordelijke
11 Zorgverlening klinisch (opname)
12 Bijzondere situaties bij opname
13 Zorgverlening ambulant
14 Patiënt wil een zelfbindingsverklaring

Beëndiging

Beëindiging verplichte zorg (dus van de Wvggz-maatregel/machtiging).

15 Tijdelijke onderbreking (schorsing) van verplichte zorg
16 Tussentijds beeindigen verplichte zorg door besluit geneesheer directeur
17 Onafhankelijk psychiater en de Medische verklaring voor beëindigen van verplichte zorg.
18 Het einde van de Wvggz-maatregel/machtiging
Belangrijke criteria Wvgzz

Kennistest Wvggz

hand-onder-hoofd

Test je kennis: 10 vragen over de Wvggz

Stap 1 van 20

5%
  • Goede start! Ernstig nadeel is inderdaad de nieuwe term.
  • Helaas: bij gevaar wordt in de Wvggz gesproken over 'ernstig nadeel'.
  • Dat is juist. Tijdens een crisissituatie ligt de regie inderdaad bij de burgemeester. Via de gemeente kan er een melding doorkomen van een (mogelijke) crisissituatie. Dit wordt dan gemeld aan de crisisdienst of de gemeente krijgt bericht van de politie of ambulance dat zij de crisisdienst hebben ingeschakeld (want een melding kan ook eerst binnenkomen via het noodnummer bij de politie/ambulance). De burgemeester geeft uiteindelijk de crisismaatregel af.
  • Nee, dat klopt niet. Tijdens een crisissituatie ligt de regie bij de burgemeester. Via de gemeente kan er een melding doorkomen van een (mogelijke) crisissituatie. Dit wordt dan gemeld aan de crisisdienst of de gemeente krijgt bericht van de politie of ambulance dat zij de crisisdienst hebben ingeschakeld (want een melding kan ook eerst binnenkomen via het noodnummer bij de politie/ambulance). De burgemeester geeft uiteindelijk de crisismaatregel af.
  • Correct! Alle genoemde rollen mogen besluiten om verplichte zorg te verlenen, voorafgaand aan een crisismaatregel. Maar dat mag alleen als het waarschijnlijk is dat een crisismaatregel wordt afgegeven.
  • Helaas. Naast de rol die jij hebt gekozen, mogen ook de andere genoemde rollen besluiten om verplichte zorg te verlenen, voorafgaand aan een crisismaatregel. Maar dat mag alleen als het waarschijnlijk is dat een crisismaatregel wordt afgegeven.
  • Dat klopt. De geneesheer-directeur houdt inderdaad de zorginhoudelijke regie over het hele proces van het aanvragen van de zorgmachtiging. De zorgverantwoordelijke stelt de zorgkaart en het zorgplan op, de onafhankelijk psychiater stelt de medische verklaring op.
  • Dat klopt niet. Het is de geneesheer-directeur die de zorginhoudelijke regie houdt over het hele proces van het aanvragen van de zorgmachtiging. De zorgverantwoordelijke stelt de zorgkaart en het zorgplan op, de onafhankelijk psychiater stelt de medische verklaring op.
  • Dat klopt: de patiënt stelt zijn eigen plan van aanpak op. Het plan van aanpak is een manier voor de patiënt om verplichte zorg af te wenden. De patiënt maakt dit plan dan ook zelf. De zorgverantwoordelijke kan daar wel bij ondersteunen, maar is niet verantwoordelijk.
  • Nee, het is de patiënt zelf die zijn plan van aanpak opstelt. Het plan van aanpak is een manier voor de patiënt om verplichte zorg af te wenden. De patiënt maakt dit plan dan ook zelf. De zorgverantwoordelijke kan daar wel bij ondersteunen, maar is niet verantwoordelijk.
  • Correct! De zorgverantwoordelijke is verantwoordelijk voor het opstellen van het zorgplan. In het proces van de voorbereiding op de zorgmachtiging, wijst de geneesheer-directeur een zorgverantwoordelijke aan. Deze zorgverantwoordelijke is verantwoordelijk voor het opstellen van het zorgplan. Wel moet hij/zij dit altijd zoveel mogelijk samen met de patiënt doen!
  • Nee, de zorgverantwoordelijke is verantwoordelijk voor het opstellen van het zorgplan. In het proces van de voorbereiding op de zorgmachtiging, wijst de geneesheer-directeur een zorgverantwoordelijke aan. Deze zorgverantwoordelijke is verantwoordelijk voor het opstellen van het zorgplan. Wel moet hij/zij dit altijd zoveel mogelijk samen met de patiënt doen!
  • (Meerdere antwoorden mogelijk)
  • Correct! Het zijn de psychiater, de klinisch psycholoog en de verpleegkundig specialist die de rol van zorgverantwoordelijke op zich mogen nemen. Allicht zocht je ook de functie GZ-psycholoog in het rijtje? GGNet heeft besloten om GZ-psycholgen in 2020 (nog) niet de rol van zorgverantwoordelijke te geven.
  • Helaas. Het zijn de psychiater, de klinisch psycholoog en de verpleegkundig specialist die de rol van zorgverantwoordelijke op zich mogen nemen. Allicht zocht je ook de functie GZ-psycholoog in het rijtje? GGNet heeft besloten om GZ-psycholgen in 2020 (nog) niet de rol van zorgverantwoordelijke te geven.
  • Dat klopt: medische verklaring is de nieuwe term in de Wvggz.
  • Dat klopt niet: de nieuwe term voor geneeskundige verklaring in de Wvggz is medische verklaring.
  • Je antwoord is goed. Wat nieuw is t.o.v. de huidige situatie, is dat de onafhankelijk psychiater onder de Wvggz altijd een medische verklaring op moet stellen. Ook als hij meent dat er niet wordt voldaan aan de criteria voor het kunnen toepassen van verplichte zorg.
  • Je antwoord is onjuist. De onafhankelijk psychiater moet onder de Wvggz altijd een medische verklaring opstellen. Ook als hij meent dat er niet wordt voldaan aan de criteria voor het kunnen toepassen van verplichte zorg.
  • Je antwoord is goed: je blijft onderzoeken of de patiënt vrijwillig zorg wil krijgen. Verplichte zorg kan alleen worden overwogen, als er verder geen mogelijkheden meer zijn voor vrijwillige zorg. Als zorgverantwoordelijke heb je overleg met je patiënt. Je onderzoekt altijd of de patiënt op vrijwillige basis zorg wil krijgen. Je onderzoekt ook of er nog minder ingrijpende manieren zijn om ernstig nadeel te voorkomen. Er is altijd een formeel besluit van de zorgverantwoordelijke nodig, vóórdat je verplichte zorg kunt gaan verlenen.
  • Nee, dat is niet het juiste antwoord. Ondanks de afgegeven zorgmachtiging, blijf je onderzoeken of de patiënt vrijwillig zorg wil krijgen. Verplichte zorg kan alleen worden overwogen, als er verder geen mogelijkheden meer zijn voor vrijwillige zorg. Als zorgverantwoordelijke heb je overleg met je patiënt. Je onderzoekt altijd of de patiënt op vrijwillige basis zorg wil krijgen. Je onderzoekt ook of er nog minder ingrijpende manieren zijn om ernstig nadeel te voorkomen. Er is altijd een formeel besluit van de zorgverantwoordelijke nodig, vóórdat je verplichte zorg kunt gaan verlenen.

Overzicht leermiddelen

Zo kun je leren over de Wvggz:

plaatje-gd

E-learning (Be)handelen volgens de Wvggz

Beschikbaar via Pulseweb

laptop-werk

E-learning Wvggz in User

Beschikbaar via Pulseweb vanaf december

rij-mensen-boekje

Oefensessies met casuïstiek

Duik in de praktijk en doe mee aan een oefensessie Wvggz, met interessante casuïstiek. Je kunt je aanmelden via Pulseweb. Daar vind je ook alle data en locaties.

Poppetje-snelkaart
Snelkaarten

Duik in de processen Wvggz met 18 overzichtelijke snelkaarten.

Smartphone
Verplichte Zorg Spel

Speel dit spel in groepsverband, met je team.

test-icoontje
Kennistest

Doe de individuele kennistest Wvggz en leer spelenderwijs

Tips voor extra informatie:

screenshot-dwangwijzer

Processchema Wvggz

Op DocNet zie je in Processchema Wvggz precies hoe de wet bij GGNet is ingericht. Zoek op 'Wvggz hoofdproces'.

Wvggz-wijzer
Website en app wvggzwijzer

De nieuwe website met app 'Wvggz wijzer' helpt je bij de uitvoering van alle stappen in verplichte zorg; van aanvraag tot beëindiging (aangeboden door GGZ Centraal). Deze website met app zijn een uitbreiding van de 'dwangwijzer' die gericht is op zorg binnen de Bopz. Beiden zijn van belang in de overgangsperiode naar de Wvggz. Kijk op wvggzwijzer.nl en op dwangwijzer.nl en download de bijbehorende app's.

screenshot-college
College (video) over Wvggz

Laat je met dit online college meenemen in wat er op je afkomt met de Wvggz (aangeboden door GGZ Friesland).

3 x steviger door de wet

1. Meer invloed van patiënt en naasten

De patiënt heeft het recht om aan te geven welke zorg hij wil ontvangen. Er zijn voor de patiënt meerdere manieren om inspraak te hebben: via zijn eigen plan van aanpak en via de zorgkaart. Als hulpverlener probeer je zoveel mogelijk gehoor te geven aan deze wensen van de patiënt, tenzij dit echt niet mogelijk is.

Meer weten

Inspraakinstrument: het eigen plan van aanpak

De patiënt kan, als hij dat wil, een eigen plan van aanpak schrijven, zo nodig samen met familie en/of naasten. In dit plan geeft hij zelf aan welke wensen en voorkeuren hij heeft in de zorg. Bedoeling is dat hierin maatregelen komen te staan waarmee wordt voorkomen dat er ernstig nadeel ontstaat voor de patiënt en/of zijn omgeving, als gevolg van zijn psychische stoornis. Lukt dit via het plan? Dan hoeft er uiteindelijk geen zorgmachtiging te worden aangevraagd bij de rechter. Snelkaarten waarin het eigen plan van aanpak voorkomt:

  • Zorgverantwoordelijke tijdens voorbereidingsproces zorgmachtiging (ZM)
  • Eigen Plan van Aanpak door de patiënt
  • Zorgkaart door de patiënt

 

Inspraakinstrument: de Zorgkaart

Als de patiënt het wil, kan hij samen met de zorgverantwoordelijke een zorgkaart opstellen. Hierin geeft hij zijn wensen en voorkeuren aan in de (verplichte) zorg. Deze zorgkaart wordt opgestuurd naar de rechter. De rechter probeert om in de zorgmachtiging zoveel mogelijk rekening te houden met deze voorkeuren en wensen. Snelkaarten waarin de zorgkaart voorkomt:

  • Zorgverantwoordelijke tijdens voorbereidingsproces zorgmachtiging (ZM)
  • Zorgkaart door de patiënt
  • Zorgplan door de zorgverantwoordelijke

 

Familie- en patiëntvertrouwenspersoon

De rol van familie en directe naasten is groot. Aan hun signalen wordt straks meer gewicht toegekend. Zo hebben zij straks meer inspraak bij de beslissing of de verplichte zorg nodig is. De familie kan straks ook beroep doen op de zogenaamde familievertrouwenspersoon, die hen kan ondersteunen door advies en bijstand te geven. De patiënt kan voor steun, advies en bijstand zelf altijd terecht bij de patiëntvertrouwenspersoon.

Schermafbeelding 2019-10-24 om 15.39.10
Schermafbeelding 2019-10-24 om 15.38.20

2. Gedeelde verantwoordelijkheid door ketenpartners

Er is bij verplichte zorg ook verplicht meer aandacht voor de maatschappelijke positie van de patiënt. Daarbij worden gerichte inspanningen gevraagd van alle partners.

Meer weten

Zo bepaalt de wet dat:

  • Niet alleen de ggz, maar álle ketenpartners hebben een zorgplicht hebben: we delen de verantwoordelijkheid om het voor de patiënt goed te regelen en dat die situatie ook haalbaar is voor naasten en omgeving.
  • De rechter vraagt gerichte inspanningen van alle betrokken partijen. De rechter gaat bijvoorbeeld na of er voor een patiënt ook afspraken moeten worden gemaakt op het gebied van huisvesting of inkomen. Hiervoor is het noodzakelijk dat alle partijen goed samenwerken op patiëntniveau.
  • De zorginstellingen, het Openbaar Ministerie en burgemeesters (met hun colleges) overleggen onder de nieuwe wet een paar keer per jaar met elkaar, om te evalueren hoe de samenwerking gaat en hoe het aanbod en de uitvoering van verplichte zorg verloopt.

3. Klachtmogelijkheid met schaderegeling

De Wvggz wil verplichte zorg voorkómen: dwang inzetten is alleen een uiterste mogelijkheid want  verplichte zorg ondergaan is iets ingrijpends.

Om er zeker van te zijn dat de verleende verplichte zorg binnen de grenzen blijft van wat de zorgmachtiging of crisismaatregel toelaat, is er een speciale Wvggz-klachtenprocedure.

Meer weten

Via de klachtenprocedure kan de patiënt, zijn vertegenwoordiger of een nabestaande een klacht indienen. Ook kunnen zij naar de rechter gaan met de klacht. Nieuw is dat GGNet als zorg verlenende partij ook naar de rechter kan gaan. En als er een schadevergoeding wordt verzocht, zit er geen wettelijk maximum aan het te vragen schadebedrag.

Schermafbeelding 2019-10-24 om 15.38.31

De Wvggz volgt wat in de maatschappij al lang gebeurt

Het ideaal: wetgeving die de maatschappelijke beweging volgt en daarmee de maatschappelijke ontwikkeling borgt die er al is. Tegelijkertijd wordt wetgeving beïnvloed door incidenten en allerlei wensen van partijen om ons heen. Precies zo ging het bij de Wet verplichte ggz (Wvggz). Mirella Laan en Rudolf de Knijff, geneesheer-directeuren van GGNet, vertellen over de essentie van de nieuwe wet en wat ze ervan verwachten.

gd-directeuren
image1

De impact van de wet is afwachten

Aan de ambulantisering van de ggz wordt al een aantal jaren gewerkt. De bedden zijn afgebouwd, de gemeente heeft meer verantwoordelijkheden gekregen. De Wvggz ondersteunt dat, door niet alleen voorwaarden te stellen aan de ggz, maar aan de ketenpartners in het maatschappelijke domein.

Mirella: ‘Een collega zei laatst: Er is zóveel ophef over die wet, maar wat gaat er nu eigenlijk veranderen?! Dat is precies hoe een nieuwe wet in elkaar moet steken: de Wvggz moet ondersteunen wat in de maatschappij al gaande is. Net als de WGBO en de Wet Meldcode, moet ook de Wvggz de toegankelijkheid van zorg gaan borgen.’

Niet gaan wijzen naar elkaar

Rudolf: ‘We gaan van een echte opnamewet, de BOPZ, naar een behandelwet. Je hoopt dat de patiënt met deze wet een andere positie krijgt in de maatschappij. Dat hij vanuit thuis een goed bestaan kan leiden. Hoe dat uitpakt is koffiedik kijken. De maatschappij gaat ook ‘reageren’ op deze wet.’ En die reactie vinden de geneesheer-directeuren moeilijk te voorspellen: wat vinden burgers van die psychiatrische patiënt die steeds meer thuis is? Dat is spannend.

Net als de uitvoering van de wet, vindt Mirella. ‘En wat doen mensen als het spannend wordt? Het risico bestaat dat er gewezen wordt naar de ander, in het andere domein. Dat is nu juist wat we niet moeten doen bij deze nieuwe wet. We moeten elkaars perspectief blijven zien en beseffen dat we allemaal aan hetzelfde doel werken: dat de patiënt voldoende tevreden is over zijn leven thuis, en dat het voor naasten te doen is. Het is de kunst om elkaar tegemoet te komen. Dat wordt belangrijk. ’

De maatschappij gaat ook ‘reageren’ op deze wet: wat vinden burgers van die psychiatrische patiënt die steeds meer thuis is?
Schermafbeelding 2019-10-24 om 15.38.31

Het vraagt meebewegen van alle ketenpartners

Wat we buíten een opname doen, daar gaat het om, benadrukken ze. Die acties komen allemaal in de zorgmachtiging en daar beslist een rechter over. Nu beslist die alleen of er wel of geen opname komt. Misschien besluit de rechter dat er thuis verplicht medicatie moet worden toegediend. Hoe ga je daar samen mee om? Wie voert dat uit? En hoe doe je dat op een veilige manier voor alle betrokkenen, inclusief zorgverleners? Het is een voorbeeld van de wisselwerking tussen partijen, die met de Wvggz verandert. Zo kan de burgemeester straks een beoordeling van een patiënt door GGNet aanzeggen.

Op papier veranderen alle rollen

Rudolf stelt dat de druk op de behandelaar hoe dan ook groter wordt: ‘Er zijn veel meer stappen en overlegmomenten. Ook de klachtmogelijkheden zijn groter. Het betekent een behoorlijke administratieve verzwaring, vooral voor de individuele psychiater en de medisch expert.’

Mirella vult aan: ‘Veel van wat je nu al doet, moet je explicieter maken. En het wordt door de buitenwereld getoetst. Als geneesheer-directeuren moeten we dat steeds met de officier kortsluiten. Dat dwingt je als behandelaar om veel meer vooruit te kijken. Maar behandelaren hebben geen glazen bol. Je moet de risico’s en beschermende factoren heel goed op een rij hebben.’

Ook de rol van de patiënt en zijn vertegenwoordiging verandert. De patiënt krijgt in de Wvggz de mogelijkheid om zijn eigen ‘plan van aanpak’ te maken. Nu valt dit nog onder de WGBO. Dat heeft hoe dan ook impact voor de behandelaar.

‘Je moet volgens de Wvggz eerder en met meer mensen kijken naar wat nodig is,’ weet Mirella.

‘Het kan zijn dat dit de drempel verlaagt om de procedure voor een zorgmachtiging alvast te starten. Daarmee heb je namelijk dat eerste traject voor verplichte zorg al ‘achter de rug’, mocht er later meer nodig zijn. Misschien leidt het ook tot een toename van het aantal mentorschapsverzoeken, om een adequaat zorgplan te kunnen maken en de vertegenwoordiging van de patiënt goed te regelen. De beschikbaarheid van de door de rechter aangewezen vertegenwoordiging is een punt. Dat kan vertraging geven in het proces.‘

GD-wvggz

Geneesheer-directeuren van GGNet. Van links naar rechts: Rudolf de Knijff, Mirella Laan en Stephan Gemsa.

‘We werken allemaal aan hetzelfde doel: dat de patiënt voldoende tevreden is over zijn leven thuis, en dat het voor naasten te doen is.’

 

‘De positie van de patiënt om gedwongen zorg te voorkomen wordt sterker. Maar in hoeverre dat in de praktijk zorg gaat voorkómen voor de complexe EPA-patiënt, moeten we gaan ervaren.’

Professionele veiligheid en rolvastheid

De geneesheer-directeuren en Raad van Bestuur benutten de wet om kritisch te kijken hoe verplichte zorg met alle stakeholders nu is georganiseerd en hoe partijen zich tot elkaar verhouden. Stevig onderdeel daarvan is de kennismaking met de officier van justitie en andere partijen die straks een grote rol krijgen in de Wvggz.

In de gesprekken die zij momenteel voeren, is het doel altijd hetzelfde: samen optimaal kunnen werken, vanuit professionele veiligheid en rolvastheid. Rudolf: ‘Uiteindelijk moeten we in de praktijk gaan verkennen welke mogelijkheden we krijgen en hoe we die inzetten. De positie van de patiënt om gedwongen zorg te voorkomen wordt sterker. Maar in hoeverre dat in de praktijk verplichte zorg gaat voorkómen voor de complexe EPA-patiënt, moeten we gaan ervaren.’

Handreiking verlening verplichte zorg

De NVvP heeft een handreiking gemaakt voor verlening van verplichte zorg thuis. Bekijk de handreiking

Interessant is ook de Generieke Module Dwang en Drang over dwang in de ambulante setting.